Znalezionych wyników: 3

bruno26 cieszę się że życie wróciło do normy. Pozdrawiam serdecznie

bruno26 nie rób sobie wyrzutów po prostu życie toczy się dalej czy tego chcesz czy nie. Niektórzy "wysiadają" z naszego "pociągu życia" i dalej musimy jechać bez nich. Ale to nie znaczy że jedziemy sami. Otacza nas świat pełen innych ludzi i zawsze może się tak zdarzyć że znajdą miejsce w naszym życiu, koło nas , blisko nas...

To wcale nie znaczy że nasi kochani bliscy zniknęli na zawsze - oni pozostaną już w naszej pamięci i w naszych wspomnieniach - przecież byli częścią naszego życia.

Jakby to dla niektórych trywialnie zabrzmiało musisz teraz patrzeć do przodu. Dla siebie, dla swojej córeczki dla waszej przyszłości. Tego napewno twoja żona by sobie życzyła. Zebyście byli szcześliwi. A myślę że można być szcześliwym nawet po najtrudniejszych przeżyciach. Napewno trzeba do tego czasu - raz więcej raz mniej.

Osobiście uważam że drogą do uzyskania równowagi jest znalezienie stałego miejsca w sercu dla kochanej osoby która odeszła i tym samym zamknięcia tego rozdziału przeszłości, a potem przejęcia odpowiedzialności za przyszłość.

Zyczę Tobie i Twojej córeczce dużo szczęścia.

bruno26 podpisuję się pod wszystkimi wypowiedziami.
Tak nie powinno być jak pisze marzena66, nie tak. Bardzo wam współczuję.
Jesteś wspaniałym człowiekiem, cudownym mężem a jak przeczytałam te słowa

Cytat:

... zamontowałem i jej pokazałem, taki drobiazg a widziałem że była szczęśliwa, nawet się pouśmiechała.

to serce mi zmiękło. Tak rób dalej a póki ona słucha, mów do niej cichutko, nie żałuj kochanych słów...

Nie mogę jak i moi przedmówcy niestety nic zrobić poza przesłaniem Ci myśli, modlitwy.
Sciskam Cie serdecznie